Des livres, rien que des livres. Alignés sur les étagères. Empilés au sol.Entassés sur le moindre coin de table. Toutes les pièces en regorgent. A peine la place de circuler.C'est ici, dans cet appartement bourgeois du 16e arrondissement de Paris, que Pierre-Emmanuel Dauzat a installé son bureau. Ici qu'il travaille face à son ordinateur, douze à quatorze heures par jour, à lire, traduire et préfacer les livres des autres et à écrire les siens. Le soir, il n'a qu'à traverser la rue pour rentrer chez lui. "Ma vie sociale est réduite au minimum", reconnaît-il.
A bientôt 50 ans, Pierre-Emmanuel Dauzat est l'un des traducteurs français les plus demandés.[...]
Polyglotte ? Pierre-Emmanuel Dauzat balaie le qualificatif d'un revers de main. Il ne parle aucune des langues qu'il traduit. "Même en anglais, je suis incapable de dire deux mots, assure-t-il. A part le latin et le grec, je n'ai jamais appris aucune langue étrangère. La plupart de mes contrats, je les ai signés sans connaître le moins du monde la langue que j'allais traduire. Il suffit qu'un éditeur me convainque de l'intérêt d'un livre pour que j'accepte de relever le défi. Vous ne pouvez pas imaginer dans quel état de tension je suis quand je me mets à travailler sur un texte auquel je ne comprends rien..."[...]
Sa méthode est toujours la même : allergique aux grammaires, il préfère s'"immerger" dans des dictionnaires et des livres en édition bilingue. Généralement, il ne lit pas à l'avance l'ouvrage qu'il doit traduire : "C'est indispensable pour garder une forme de spontanéité dans la traduction." Seul principe, il commence par traduire la fin : "J'ai une telle angoisse de la mort que je préfère me débarrasser de la fin dès le début", explique-t-il. [...] Ce "besoin vital de (s')exiler dans la langue des autres", il dit l'éprouver depuis toujours. | Winning entries could not be determined in this language pair.There was 1 entry submitted in this pair during the submission phase. Not enough entries were submitted for this pair to advance to the finals round, and it was therefore not possible to determine a winner.
Competition in this pair is now closed. |
Книги, ништо друго освен книги. Подредени на полиците. Наредени на под. Натрупани на секој агол од масата. Сите соби се полни со него. Едвај има доволно простор за движење. Токму тука, во овој буржоаски стан во 16-тиот арондисман во Париз, Пјер-Емануел Даузат ја постави својата канцеларија. Овде работи пред својот компјутер, дванаесет до четиринаесет часа дневно, читајќи, преведувајќи и предговори на туѓи книги и пишувајќи свои. Во вечерните часови, тој само треба да ја премине улицата за да си оди дома. „Мојот социјален живот е сведен на минимум“, признава тој. Со речиси 50 години, Пјер-Емануел Даузат е еден од најбараните француски преведувачи [...] Полиглот? Пјер-Емануел Даузат ги брише квалификациите со задниот дел од раката. Тој не зборува ниту еден од јазиците што ги преведува. „Дури и на англиски не можам да кажам два збора“, уверува тој. Освен латински и грчки, никогаш не сум научил ниту еден странски јазик. Повеќето од моите договори ги потпишав без да го знам јазикот што ќе го преведувам. Доволно е еден издавач да ме убеди за да се заинтересирам за книга за јас да го прифатам и преземам предизвикот. Не можете да замислите во каква тензија се наоѓам кога ќе почнам да работам на текст што не го разбирам...“[...] Неговиот метод е секогаш ист: алергичен на граматики, претпочита да се „потопува“ во речници и книги во двојазично издание. Општо земено, тој не го чита однапред делото што треба да го преведе: „Неопходно е да се задржи формата на спонтаност во преводот“. Единствен принцип, тој започнува со преведување на крајот: „Имам таква вознемиреност од смрт што претпочитам да се ослободам од крајот од самиот почеток“, објаснува тој. [...] Оваа „витална потреба за (и)прогонство на јазикот на другите“, вели дека отсекогаш ја чувствувал. | Entry #35114 — Discuss 0 — Variant: Not specifiednone
|