Θυμάμαι, κάποτε είχα διαβάσει ότι μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να κρύψουν τις σκέψεις τους. Από την εμπειρία μου, βέβαια, έχω συμπεράνει, ότι ακόμη πιο πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε αντί να σκέφτονται.
Ο τρόπος που συνομιλεί ένας επιχειρηματίας θα πρέπει να διέπεται από λιγότερους και απλούστερους κανόνες από οποιαδήποτε άλλη λειτουργία του ανθρώπινου ζώου. Αυτοί είναι οι ακόλουθοι:
Έχεις κάτι να πεις.
Πες το.
Σταμάτα να μιλάς.
Όταν ένας έμπορος αρχίζει να μιλά ενώ δεν ξέρει τι θέλει να πει και συνεχίζει να μιλά ακόμη κι αφού τελειώσει μ' αυτό που είχε να πει, θα καταλήξει ή στα δικαστήρια ή στο φτωχοκομείο. Το πρώτο είναι η σύντομη οδός για το δεύτερο. Διατηρώ ένα νομικό τμήμα εδώ στην περιοχή και μου κοστίζει πολλά λεφτά, αλλά με προφυλάσσει από το να προσφύγω στα δικαστήρια.
Όταν τηλεφωνείς ένα κορίτσι ή συνομιλείς με φίλους μετά από το βραδινό φαγητό είναι αποδεκτό να συζητάς με διακοπές, σαν να πηγαίνεις εκδρομή με το κυριακάτικο σχολείο και να σταματάς για να μαζέψεις λουλούδια. Όταν, όμως, είσαι στο γραφείο, οι προτάσεις σου θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομες μεταξύ κάθε τελείας. Κόψε την εισαγωγή και την αγόρευση και σταμάτα πριν τα δευτερεύοντα. Με σύντομα κηρύγματα θα αγγίξεις τους αμαρτωλούς και οι διάκονοι δεν θα πιστέψουν και οι ίδιοι ότι χρειάζονται μεγάλα. Δώσε τον πρώτο λόγο στους μωρούς και άφησε τον τελευταίο στις γυναίκες. Το κρέας είναι πάντα στη μέση του σάντουιτς. Φυσικά, λίγο βούτυρο σε κάθε πλευρά του δεν βλάπτει, εφόσον προορίζεται για έναν άντρα που του αρέσει το βούτυρο.
Θυμηθείτε, επίσης, ότι είναι ευκολότερο να φαίνεσαι σοφός από το να λέγεις λόγια σοφά. Μιλήστε λιγότερο από το συνομιλητή σας και ακούστε περισσότερο από όσο μιλάτε. Διότι, όταν ένας άνδρας ακούει, δεν περιαυτολογεί και κολακεύει αυτόν που το κάνει. Δώστε στους περισσότερους άνδρες έναν καλό ακροατή, στις περισσότερες γυναίκες αρκετό χαρτί για σημειώσεις και θα σας πουν όλα όσα ξέρουν. Το χρήμα μιλάει, μόνον όταν αυτός που το 'χει μιλάει πολύ και τότε οι παρατηρήσεις του είναι πάντα προσβλητικές. Και η φτώχεια μιλάει, αλλά κανείς δεν θέλει να ακούσει τι έχει να πει.